| Apr 11, 2013 13:56:10 GMT -5 |
Post by Alec on Apr 11, 2013 13:56:10 GMT -5
Alec
It is impossible to predict what the future has in store for any of us. This is precisely why people feel the need to judge the past. And we of the court have been charged with the solemn duty of passing such judgment.
ALEC BLACKQUILL | TWENTYFOUR |
MALE | HETERO |
HISPANIC | 1.88 |
PROSECUTOR |
PERSONALITY
Alec is een goed voorbeeld van een rustig persoon, maar dat wil niet zeggen dat hij niet vervelend kan zijn. Zijn nonchalante houding blijft haast altijd aanhouden en de opmerking die je naar zijn hoofd slingert lijken soms niet eens aan te komen. Het meeste gaat door hem heen met een stomme grijns op zijn gezicht. Al wil hij ook wel eens een flauwe opmerking terug maken.
Dingen die hij zegt kunnen soms wat overdreven dramatisch overkomen, door de zinnen die hij gebruikt, maar soms is dat nodig in een zitting. Hij houd van koffie en het zorgt ervoor dat hij helder blijft in de rechtbank. In zijn leven heeft hij vrij weinig tegenslagen gekend, af en toe het verliezen van een zitting een dame waarmee het niet lekker liep. Maar hij staat erom bekend dat hij bijna geen rechtszaak verliest. Dat zorgt er ook voor dat hij zelfverzekerd blijft en houd dit ook makkelijk aan.
Hij noemt vrouwen dan ook vaak kitten en vind het des te grappiger als meiden dat niet leuk vinden.
"Wacht! Dat klopt niet, hij had haar nooit kunnen zien, nergens blijkt uit dat zij het was. Dat hij enkel haar hoed heeft gezien zegt nog niks." Hij had stoer zijn vinger uitgestoken naar zijn vader, aangezien deze een advocaat was en Alec altijd een act wilde spelen alsof ze in een echte rechtszaak zaten, deed zijn vader dat dan ook. Hij pakte er dan ook een echt dosier bij, al was het vaak een hele simpele oplossing. Toch gaf hij hem soms wel eens wat moeilijkere, zoals nu.
"Goed gezegd maar..." Hij keek even vragend naar zijn zoon. "Wat zei je nu?" Hij pakte het dosier erbij en bladerde het door. De jonge Alec was rond de dertien en omdat hij altijd al met zijn vader had geholpen, was hem blijkbaar iets opgevallen wat zijn vader ontglipt was.
"Het is de taak van een advocaat zoiets te zeggen, jij moet ervoor zorgen dat het waar is dat hij op een andere plek was." Hij glimlachte naar de jongen.
"Eten!" Zijn moeder kwam ertussen en Alec was dan ook meteen weg. Zijn vader kwam later aan met de papieren.
"Je hebt gelijk." Sprak de man wat bedenkelijk, alsof hij het niet geloofde. De jongen was slim en hoe ouder hij werd hoe meer dingen hij in zag. Het was dan ook geen verassing dat hij rechten ging studeren. Het enige wat zijn vader verraste, was dat hij geen advocaat, maar prosecutor wilde worden. Al had hij er verder nooit geen moeite mee gehad en zijn zoon altijd gesteund. Tot de tijd dat ze tegenover elkaar stonden, hij moest ervoor zorgen dat de crimineel in de gevangenis kwam en zijn vader moest ervoor zorgen dat hij eruit zou blijven. Een strijd tussen vader en zoon en dit had zelfs het nieuws voor enkele tellen gehaald. Want het was een zware zaak en ging de vader wel goed in op zijn zoon.
Natuurlijk was het zo, hij liet geen greintje van Alec heel en op alles ging hij in. Maar het was hem niet gelukt, de man was in de gevangenis gekomen. Dit maakte zijn vader zo trots, het was een eer voor hem om dan ook de hand te schudden van zijn zoon. Hij was al jong een Prosecutor geworden, met zijn 22e had hij al wat rechtbanken en op zijn 23e was er dan de rechtszaak waar hij tegenover zijn vader stond.
"Je was geweldig jongen." Nonchalant werden de handen van Alec in zijn zakken geschoven. De nonchalante houding was gekomen door school en de dingen die hij had geleerd. Je moest tot het einde een glimlach op je gezicht hebben, alsof ze je niks kunnen maken. Maar ook zijn vader had hem een aantal belangrijke lessen geleerd. het was alsof hij zichzelf ook echt had aangepast. Hij ging waar het meeste werk was en is zo in Steelport aangekomen.
Dingen die hij zegt kunnen soms wat overdreven dramatisch overkomen, door de zinnen die hij gebruikt, maar soms is dat nodig in een zitting. Hij houd van koffie en het zorgt ervoor dat hij helder blijft in de rechtbank. In zijn leven heeft hij vrij weinig tegenslagen gekend, af en toe het verliezen van een zitting een dame waarmee het niet lekker liep. Maar hij staat erom bekend dat hij bijna geen rechtszaak verliest. Dat zorgt er ook voor dat hij zelfverzekerd blijft en houd dit ook makkelijk aan.
Hij noemt vrouwen dan ook vaak kitten en vind het des te grappiger als meiden dat niet leuk vinden.
THE PAST
Op vijfjarige leeftijd is Alec met zijn ouders naar Steelport gekomen vanuit Spanje. Zijn vader had problemen met de bendes en daarom zijn ze verhuisd en hebben ze een andere achternaam aangenomen. Dit was een grote stap, maar een die gepaard ging met de terugkerende rust. Geen bedreigingen meer, geen angst dat zijn vrouw of kind ergens dood gevonden zou worden. Dus dit was in de ogen van zijn vader de enige oplossing. "Wacht! Dat klopt niet, hij had haar nooit kunnen zien, nergens blijkt uit dat zij het was. Dat hij enkel haar hoed heeft gezien zegt nog niks." Hij had stoer zijn vinger uitgestoken naar zijn vader, aangezien deze een advocaat was en Alec altijd een act wilde spelen alsof ze in een echte rechtszaak zaten, deed zijn vader dat dan ook. Hij pakte er dan ook een echt dosier bij, al was het vaak een hele simpele oplossing. Toch gaf hij hem soms wel eens wat moeilijkere, zoals nu.
"Goed gezegd maar..." Hij keek even vragend naar zijn zoon. "Wat zei je nu?" Hij pakte het dosier erbij en bladerde het door. De jonge Alec was rond de dertien en omdat hij altijd al met zijn vader had geholpen, was hem blijkbaar iets opgevallen wat zijn vader ontglipt was.
"Het is de taak van een advocaat zoiets te zeggen, jij moet ervoor zorgen dat het waar is dat hij op een andere plek was." Hij glimlachte naar de jongen.
"Eten!" Zijn moeder kwam ertussen en Alec was dan ook meteen weg. Zijn vader kwam later aan met de papieren.
"Je hebt gelijk." Sprak de man wat bedenkelijk, alsof hij het niet geloofde. De jongen was slim en hoe ouder hij werd hoe meer dingen hij in zag. Het was dan ook geen verassing dat hij rechten ging studeren. Het enige wat zijn vader verraste, was dat hij geen advocaat, maar prosecutor wilde worden. Al had hij er verder nooit geen moeite mee gehad en zijn zoon altijd gesteund. Tot de tijd dat ze tegenover elkaar stonden, hij moest ervoor zorgen dat de crimineel in de gevangenis kwam en zijn vader moest ervoor zorgen dat hij eruit zou blijven. Een strijd tussen vader en zoon en dit had zelfs het nieuws voor enkele tellen gehaald. Want het was een zware zaak en ging de vader wel goed in op zijn zoon.
Natuurlijk was het zo, hij liet geen greintje van Alec heel en op alles ging hij in. Maar het was hem niet gelukt, de man was in de gevangenis gekomen. Dit maakte zijn vader zo trots, het was een eer voor hem om dan ook de hand te schudden van zijn zoon. Hij was al jong een Prosecutor geworden, met zijn 22e had hij al wat rechtbanken en op zijn 23e was er dan de rechtszaak waar hij tegenover zijn vader stond.
"Je was geweldig jongen." Nonchalant werden de handen van Alec in zijn zakken geschoven. De nonchalante houding was gekomen door school en de dingen die hij had geleerd. Je moest tot het einde een glimlach op je gezicht hebben, alsof ze je niks kunnen maken. Maar ook zijn vader had hem een aantal belangrijke lessen geleerd. het was alsof hij zichzelf ook echt had aangepast. Hij ging waar het meeste werk was en is zo in Steelport aangekomen.
OTHER INFORMATION
TALENTS & SKILLS:
-Goede prater
-Koffie drinken
-Blijft zelfverzekerd
ETCETERA Hij is niet zo bezig met bendes, wanneer hij een baan heeft, vind hij alles goed.
-Goede prater
-Koffie drinken
-Blijft zelfverzekerd
ETCETERA Hij is niet zo bezig met bendes, wanneer hij een baan heeft, vind hij alles goed.
OUT OF CHARACTER
OOC NAME Ruka.
OTHER CHARACTERS Not yet
OTHER CHARACTERS Not yet
MADE BY MINNIE OF BACK TO NEVERLAND
