Aug 30, 2017 12:13:04 GMT -5 |
Post by Alec on Aug 30, 2017 12:13:04 GMT -5
Alec had het aangekeken, hoewel het misschien wat beter ging, vond hij niet dat ze er al te goed uit zag. Zijn blik was dan ook niet zozeer veranderd en wat er om hem heen gebeurde leek hem niet op te vallen. Toen vroeg de man of het met haar ging en Valentina gaf antwoord. Een opluchting was duidelijk in zijn ogen te zien, het ging beter met haar. Maar dat hij haar niet had kunnen helpen zorgde voor frustratie over zichzelf. Als hij haar voogd was, dan moest hij toch weten hoe met dit soort dingen om te gaan. Mentaal vloekte hij tegen zichzelf in ongenoegen, terwijl hij stil bleef toen de man met Valentina aan het woord was. Het was dus niet zozeer de lift, maar het feit dat deze stil hing, niet geheel verrassend, ze was al een paar keer met het ding mee geweest.
Pure chocolade en een kop warme drank? Hij maakte een notitie in gedachte, niet dat hij van plan was om een reep pure chocolade overal mee naartoe te nemen. Maar een klein stukje- nee, dat was onnodig, sprak Alec zichzelf tegen. Toen ze het hadden over opstaan, was Alec ook snel op zijn benen gaan staan. Als ze omviel, dan kon hij daar in ieder geval helpen om rechtop te blijven. Ze nam de hand aan van de commandant en in geval ze nog een hand nodig had, reikte hij die van zichzelf ook aan. Deze nam ze aan en langzaam kwam ze omhoog. Valentina stond niet geheel stabiel op haar benen, maar het lukte haar om rechtop te blijven staan. Eerst een café bezoeken, daar knikte Alec om. Hij ging er niet op in dat ze zijn vriendin niet was, dat detail deed er op dit moment niet toe.
"Dankuwel, ook voor alle hulp en het snelle handelen." Hij keek ook de andere even aan met een kleine glimlach, al werd hij wat meer serieus toen hij naar Valentina keek. Of ze nog met de lift naar beneden wilde gaan en ergens wist Alec het antwoord al. Ze nam liever de trap, de man gaf aan met hen mee te lopen. Maar Alec twijfelde of traplopen wel de slimste optie was op dit moment. Nee, de lift was geen haar beter, maar zoveel trappen leek zorgde er niet voor dat zij zichzelf beter ging voelen.
"Wil je anders op mijn rug?" Hij keek haar twijfelend aan. Op dit manier kon ze misschien nog iets rusten en ze was licht genoeg om niet voor problemen te moeten zorgen. Hij had er geen problemen mee en als Valentina dat ook niet zou hebben, dan zou hij iets door zijn knieën gaan om haar op zijn rug te krijgen.
Pure chocolade en een kop warme drank? Hij maakte een notitie in gedachte, niet dat hij van plan was om een reep pure chocolade overal mee naartoe te nemen. Maar een klein stukje- nee, dat was onnodig, sprak Alec zichzelf tegen. Toen ze het hadden over opstaan, was Alec ook snel op zijn benen gaan staan. Als ze omviel, dan kon hij daar in ieder geval helpen om rechtop te blijven. Ze nam de hand aan van de commandant en in geval ze nog een hand nodig had, reikte hij die van zichzelf ook aan. Deze nam ze aan en langzaam kwam ze omhoog. Valentina stond niet geheel stabiel op haar benen, maar het lukte haar om rechtop te blijven staan. Eerst een café bezoeken, daar knikte Alec om. Hij ging er niet op in dat ze zijn vriendin niet was, dat detail deed er op dit moment niet toe.
"Dankuwel, ook voor alle hulp en het snelle handelen." Hij keek ook de andere even aan met een kleine glimlach, al werd hij wat meer serieus toen hij naar Valentina keek. Of ze nog met de lift naar beneden wilde gaan en ergens wist Alec het antwoord al. Ze nam liever de trap, de man gaf aan met hen mee te lopen. Maar Alec twijfelde of traplopen wel de slimste optie was op dit moment. Nee, de lift was geen haar beter, maar zoveel trappen leek zorgde er niet voor dat zij zichzelf beter ging voelen.
"Wil je anders op mijn rug?" Hij keek haar twijfelend aan. Op dit manier kon ze misschien nog iets rusten en ze was licht genoeg om niet voor problemen te moeten zorgen. Hij had er geen problemen mee en als Valentina dat ook niet zou hebben, dan zou hij iets door zijn knieën gaan om haar op zijn rug te krijgen.